Czy stać nas na takie marnotrawstwo? Czyli o zakazie skupu tusz przez zakłady przetwarzające dziczyznę na cele konsumpcyjne.

W tekście w Braci Łowieckiej czytamy:

Resort Rolnictwa przychylił się również do reprezentowanego przez pełnomocnika rządu ds. leśnictwa i łowiectwa Edwarda Siarkę stanowiska w sprawie obowiązku utylizacji tusz dzików pochodzących z odstrzału sanitarnego. W myśl rozporządzenia od 1 kwietnia 2022 r. myśliwy może wziąć na użytek własny tusze z odstrzału sanitarnego w obrębie obszarów objętych ograniczeniami I-III ( strefy niebieska , różowa, czerwona). Do tego można też wykorzystać dziki pochodzące z polowań, przy czym w przypadku braku zainteresowania tym rozwiązaniem w obu przypadkach tusze muszą trafić do utylizacji lub przetworzenia w zatwierdzonych zakładach na produkty nie do spożycia przez ludzi . Taka sama droga czeka także tusze pochodzące z odstrzał sanitarnego w obszarze wolnym, które nie zostaną zagospodarowane przez myśliwych . Nie będą one mogły trafić do zakładów przetwarzających dziczyznę na cele konsumpcyjne.
Zatem w strefach objętych ograniczeniami myśliwy może wykorzystać na swoje potrzeby zarówno tusze dzików odstrzelonych planowo jak i sanitarne, ale obrót zostaje wstrzymany. Tusze nie wzięte na użytek własny z tego terenu zasadniczo podlegają utylizacji lub przetworzeniu np. na karmę dla zwierząt. W dobie kryzysu humanitarnego na Ukrainie jest to rozwiązanie kompromitujące decydentów-tusze mogłyby zostać przetworzone i wykorzystane choćby do zaopatrzenia w żywność walczących. Taki przepis bezprecedensowo uderza jednak także w krajowych producentów dziczyzny , którzy poradzili sobie z dotychczasowymi obwarowaniami w przemieszczaniu i wymaganiach przetwórczych mięsa dzików pozyskanych ze stref z ograniczeniami. Tym bardziej, ze tak radykalne rozwiązanie wykracza poza regulacje unijne , a tłumaczenie jego zasadności jest mało przekonywujące .
Resort rolnictwa początkowy zamiar utylizacji wszystkich tusz z odstrzału sanitarnego w obszarach objętych ograniczeniami motywował tym , że dzięki niemu uda się ograniczyć zgłaszane przez PZŁ problemy techniczne związane ze zbyt małą liczbą chłodni do przechowywania dzików. Zwierzęta odstrzelone sanitarnie i podlegające obowiązkowej utylizacji miałyby zwolnić miejsce tym pozyskanym w ramach polowań . Zdaniem resortu klimatu unieszkodliwianie tusz dzików, które i tak podlegają badaniu pod kątem ASF-u byłoby dodatkowym zbędnym kosztem dla skarbu państwa

Nie tak dawno obchodziliśmy Dzień Ziemi , musimy segregować śmieci, wszędzie słyszymy o ocieplaniu klimatu i oszczędzaniu żywności a Ministerstwo Rolnictwo podjęło lekką ręką decyzje o marnotrawstwie setek a może tysięcy ton dobrego mięsa.

O chorobie ASF

Afrykański pomór świń (African Swine Fever – ASF) to szybko szerząca się, zakaźna choroba wirusowa, na którą podatne są świnie domowe , świniodziki oraz dziki. W przypadku wystąpienia ASF w stadzie dochodzi do dużych spadków w produkcji: zakażenie przebiega powoli i obejmuje znaczny odsetek zwierząt w stadzie, przy czym śmiertelność zwierząt sięga nawet 100%.

Zgodnie z OIE przyjmuje się, że okres inkubacji choroby wynosi 15 dni (okres inkubacji w środowisku naturalnym: 4-19 dni, w przypadku choroby o ostrym przebiegu: 3-4 dni).

Wirus jest wyjątkowo odporny na działanie niskich temperatur i zachowuje właściwości zakaźne we krwi, kale, tkankach (zwłaszcza surowych, niedogotowanych produktów z mięsa wieprzowego lub dzików) przez okres nawet 3-6 miesięcy.

Zagrożenie dla ludzi

Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF, w związku z czym choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia lub życia.

Komu zatem zależy aby zniszczyć polskie zakłady i przejąć dobre mięso ?